Η γέννηση της δημοσιογραφίας δεδομένων
Ήταν οι συντάκτες της βρετανικής εφημερίδας, The Guardian, που μπήκαν δυναμικά στη δημοσιογραφία δεδομένων το 2010, όταν άρχισαν να εργάζονται για την επεξεργασία χιλιάδων απόρρητων εγγράφων για τον πόλεμο στο Αφγανιστάν, που είχαν λάβει από την πλατφόρμα Wikileaks. Οι δημοσιογράφοι ήταν σε θέση να αναπτύξουν αναφορές με τη χρήση πολυμέσων και να συνθέσουν διαδραστικές γραφικές απεικονίσεις για πάνω από 90.000 σύνολα δεδομένων.
H εφημερίδα δημιούργησε μια τράπεζα δεδομένων στο Διαδίκτυο, όπου οι χρήστες μπορούσαν να έχουν πρόσβαση για την έρευνά τους. Η Guardian περιέγραψε αυτήν την προσέγγιση αργότερα ως αναπόφευκτη. Οι συμβατικές μέθοδοι, όπως η κειμενογράφηση ή απεικονίσεις με μορφή πίνακα δεν ήταν κατάλληλες για κατηγοριοποίηση, ούτε για να καθορίσουν το περιεχόμενο των πληροφοριών και των πολύπλοκων δεδομένων. Οι μέθοδοι της δημοσιογραφίας δεδομένων, από την άλλη πλευρά, κατέστησαν δυνατή τη διεξαγωγή της έρευνας και της δημοσίευσης του υλικού με ένα τρόπο κατανοητό για τους αναγνώστες.
O Bill Dedman & Το χρώμα του Χρήματος
Αρκετά χρόνια νωρίτερα, το 1989 ο Bill Dedman έλαβε το Βραβείο Πούλιτζερ για την έρευνα και τη συγγραφή των άρθρων “The Color of Money” (Το χρώμα του χρήματος).
Η πρώτη σειρά, που δημοσιεύθηκε το Μάιο του 1988, αποκάλυψε ότι οι τράπεζες και τα ιδρύματα της Ατλάντα, παρότι για πολλά χρόνια χορηγούσαν δάνεια ακόμα και στους πιο φτωχούς λευκούς, δεν δάνειζαν ποτέ στη μεσαία τάξη ή στις πιο εύπορες γειτονιές μαύρων. Σύντομα ερευνήθηκαν οι δανειστές σε ολόκληρο το έθνος. Τον Ιανουαρίο του 1989 ακολούθησε το άρθρο “Οι μαύροι απορρίπτονται για στεγαστικά δάνεια από τους S&Ls (savings and loans associations) δύο φορές πιο συχνά σε σχέση με τους λευκούς.“
Ως αποτέλεσμα των ιστοριών, η ομοσπονδιακή Home Mortgage Disclosure Act επεκτάθηκε, ώστε να παρέχει στο κοινό περισσότερες πληροφορίες σχετικά με τη μορφή της δραστηριότητας όλων των ενυπόθηκων δανειστών.
Η Miami Herald & ο τυφώνας Andrew
Το 1992 η συντακτική ομάδα του Doug Clifton, εκδότη της Miami Herald κάλυψε με ένα μοναδικό τρόπο τον τυφώνα Andrew (το δεύτερο καταστροφικότερο στις ΗΠΑ μετά τον Κατρίνα). Η δημοσιογραφική ομάδα που αποτελούνταν από 500 περίπου άτομα, με την έρευνα και το ερώτημα What went wrong? μπόρεσε να αποδείξει ότι ο τυφώνας δεν χτύπησε όλες της περιοχές της Φλόριντα με την ίδια ένταση.
Οι γραφικές απεικονήσεις, που βασίστηκαν σε διάφορα σύνολα δεδομένων (αρχεία καιρού, εκθέσεις επιθεώρησης κτιρίων, καταστροφές που καταγράφηκαν από τις αρχές), κατέδειξαν μεταξύ άλλων, ότι τα νεότερα οικίσματα χτυπήθηκαν περισσότερο. Μάλιστα, φάνηκε σαφής η γεωγραφική κατανομή των καταστροφών. Η Επιτροπή που απένειμε στη Herald το βραβείο Pulitzer για τη δημόσια υπηρεσία της, δήλωσε ότι η έρευνα αυτή έδειξε πώς «οι χαλαροί κώδικες σε καθορισμένες ζώνες ως προς την οικοδόμηση και την επιθεώρηση συνέβαλαν στην καταστροφή».
Όπως είπε και η Αργεντινή δημοσιογράφος Sandra Crucianelli για τη δημοσιογραφία δεδομένων: “Δεν είναι λαμπερή. Είναι πολλή δουλειά. Εργάζεσαι με πίνακες και αριθμούς. Παίρνει πολύ χρόνο για να καταλήξεις σε ένα συμπέρασμα, ή μπορεί να μην καταλήξεις και καθόλου.” Ωστόσο, κάποιες φορές σίγουρα αξίζει τον κόπο.
Χρήσιμοι Σύνδεσμοι
The Color of Money: εδώ μπορείτε να κατεβάσετε την έκδοση PDF με τα πρωτότυπα άρθρα και φωτογραφίες.
What went wrong? The Hurricane Andrew Report
Photo: Miami Herald Newsroom, o Dough Clifton με τα χέρια στη μέση
Source: Newspaperalum
